കാലങ്ങളായുള്ള എന്റെ കാത്തിരുപ്പിനു വിരാമമിട്ട് കൊണ്ട് അവള്‍ വന്നു...
ശിശിരത്തിലെ മഞ്ഞു തുള്ളിയായി, എന്നില്‍ കുളിരുള്ള ഓരോര്‍മയായി പെയ്തിറങ്ങിയവള്‍...
എന്റെ സ്നേഹം തിരിച്ചരിഞ്ഞവള്‍.... കാറ്റിന്‍റെ മഞ്ചലില്‍ എന്നോടൊപ്പം സഞ്ചരിക്കാന്‍ കൊതിക്കുന്നവള്‍......
പ്രിയേ... നിന്റെ പ്രണയം ഞാന്‍ അറിയുന്നു..... അതിന്റെ ആഴവും...
നിനക്ക് എന്റെ ഹൃദയ സ്പന്ദനം പോലും ഹൃധിസ്ഥമാണെന്ന വസ്തുത എന്നെ ആശ്ചര്യഭരിതനക്കുന്നു.......
ചതിയുടെയും വഞ്ചനയുടെയും ഈ ലോകത്ത്‌ എന്നെ ഇത്രയധികം നീ സ്നേഹിക്കുന്നു .......
നിന്റെ നിഷ്കളങ്കമായ പ്രണയം എന്നില്‍ പെയ്തിറങ്ങുമ്പോള്‍... വര്‍ഷങ്ങളായുള്ള എന്റെ കാത്തിരുപ്പിനു വിരമാമായി. അത് സഫലവുമായി.....
എന്റെ കാത്തിരുപ്പ് വെറുതെ ആയില്ലെന്നറിയുമ്പോള്‍....
മനസിലെ നീറുന്ന മുറിവുകളിലെ വേദന പാടെ ശമിച്ചിരിക്കുന്നു...
വേദനകളുടെ അലകടല്‍ ശാന്തമായിരിക്കുന്നു... ഉഷ്ണകാറ്റിനുപകരം തണുത്ത തെന്നലായ് നിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം....
മഴവില്ലിലെ ഏഴ് നിറങ്ങളില്‍ നിന്റെ നിറം ശോഭയോടെ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയുടെ പുതുമഴ പൊഴിക്കുന്നു...
നിലാവില്‍ നിശയുടെ യാമങ്ങളില്‍ കാണാതെ കാണുന്നു ഞാന്‍ നിന്നെ..
കണ്ടത് മനോഹരം കാണാത്തത് അതിമനോഹരം എന്ന് ഒരിക്കല്‍ എവിടെയോ വായിച്ചറിഞ്ഞ ആ വരികളുടെ അര്‍ഥം എന്നെ ആഹ്ലാദഭരിധനാക്കുന്നുമ്പോള്‍ എന്നെ തഴുകിയെത്തുന്ന കാറ്റില്‍ നിന്റെ മന്ദസ്മിതത്തിന്‍ പനിനീര്‍ എന്നെ തഴുകി തലോടുന്നു....
നിന്നില്‍ അലിഞ്ഞു ചേരാന്‍....
നിന്റെ സ്നേഹമാകുന്ന പനി നീര്‍ പൊയ്കയില്‍ ഒരു അരയന്നമാകാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍......
നിന്നെ എന്റെ ഹൃദയ സാമ്രാജ്യത്തിലെ റാണിയാക്കുവാന്‍ ഞാന്‍ വരും...
ജോ മിസ്റ്റെരിയോ
No comments:
Post a Comment